به گزارش نقش فردا؛ از ساعت ۲۲:۳۰ امشب، نخستین قهرمان جام جهانی باشگاهها با فرمت جدیدش از بین دو تیم چلسی و پاری سن ژرمن مشخص میشود. رقابتی که در نخستین دورهاش به اندازه کافی هیجان و حاشیه داشت و حالا هم قرار است با سوت داور ایرانی در ورزشگاه مت لایف نیوجرسی، آغاز شود و پایان یابد.
با وجود همه انتقاداتی که نسبت به زمان و مکان برگزاری و همچنین فشردگی مسابقات مطرح میشود، بازهم قهرمانی در آن افتخار بسیار ویژهای خواهد بود. کمترین آورده آن هم این است تیمی که این عنوان را به دست بیاورد، میتواند تا ۴ سال آینده که نوبت دوره بعدی میرسد، خودش را در قامت قهرمان جهان ببیند.
از لحاظ شخصی هم چلسی و پی اس جی هریک انگیزههای خاص خود را دارند. آبیهای لندنی در سمت آسانتر جدول، با تیمهای بزرگ اروپایی روبهرو نشدند ولی نمیتوان شایستگی آنها را زیر سوال برد. تیم جوانی که انزو مارسکا – البته با هزینه گزاف – جمع کرده، پس از یک سال در حال ثابت کردن خودش است و میتواند بعد از قهرمانی در لیگ کنفرانس، دومین جام بینالمللی خود را به دست بیاورد.
در این صورت میتوان چلسی را پس از مدتها بین مدعیان جزیره جای داد هرچند که رسیدن به این مهم خیلی دشوار است. چون رقیب آنها پاری سن ژرمنی است که قطعا آمادهترین تیم دنیاست و پس از کسب سه گانه فصل گذشته، جام جهانی باشگاهها را هم جدی گرفته است. شاگردان لوییس انریکه که تصور میشد پس از یک فصل پرفشار و قهرمانی در همه جامها از جمله لیگ قهرمانان دیگر نیاز به استراحت داشته باشند، در آمریکا همه مدعیان را له کردند تا به فینال برسند. قصه انریکه در پاریس و مارسکا در لندن، با قهرمانی امشب پربارتر خواهد شد.
افتخار وطنی
در روزهایی که لژیونر موثری در سطح اول فوتبال اروپا نداریم و از آخرین افتخار بینالمللی فوتبالمان هم سالهای زیادی میگذرد، تنها خبر امیدوارکنندهای که مخابره میشود به درخشش علیرضا فغانی برمیگردد. داوری که البته تحت لوای استرالیا در مسابقات بینالمللی حاضر میشود و این حاصل دسترنج همان رئیس معزولی است که فغانی را کنار زد و الان خوش مشخص نیست به خاطر پرونده فساد در بازداشت به سر میبرد یا موقتا آزاد شده است!
داور ۴۷ ساله متولد شهرری، همانطور که خودش گفت یکی از آخرین تورنمنتهای دوران حرفهایاش را میگذراند و اینکه در مهمترین رقابت باشگاهی فیفا که با کلی هزینه و تبلیغات نخستین دوره آن در حال برگزاری است قضاوت بازی افتتاحیه و فینال با او بوده، نشان از ارزش وی نزد مهمترین نهاد فوتبالی دنیاست.
شاید هیچ فوتبالیست ایرانی هم نتوانسته در مقام مقایسه، به جایگاه فغانی در داوری دست پیدا کند و این رویارویی او با ستارهها است که شاید باعث شود در جوامع خارجی، نام کشورمان شنیده شود. هرچند که این اسم اصالتا برای ایران است و جسارتا دوستان کاری کردهاند که بعید است علیرضا فغانی حتی فکر داوری دوباره برای کشورش را به سر راه دهد!