به گزارش نقش فردا_ الهام جوادی؛ به گفته کارشناسان، هم خواب خیلی کم و هم خواب خیلی زیاد خطراتی برای سلامتی دارند. به طور خاص، عادات نامنظم خواب می‌تواند باعث ایجاد مشکلات زیادی از بیماری‌های قلبی عروقی گرفته تا اختلالات متابولیک شود. بنابراین، آیا قانون دیرینه “هشت ساعت خواب در روز” واقعاً معتبر است؟
یک مطالعه‌ی گسترده که در مجله‌ی Nature Aging منتشر شد، الگوهای خواب و داده‌های سلامت نزدیک به ۵۰۰۰۰۰ نفر در سنین ۳۸ تا ۷۳ سال را بررسی کرد. طبق این مطالعه، افرادی که به طور متوسط هفت ساعت در شب می‌خوابیدند، در زمینه‌هایی مانند توجه، حافظه و سرعت پردازش بهترین عملکرد را داشتند. آن‌ها همچنین میزان کمتری از افسردگی و اضطراب را در این گروه مشاهده کردند.
افرادی که کمتر یا بیشتر می‌خوابیدند، کاهش عملکرد شناختی، نوسانات خلقی و مشکلات سلامتی را تجربه کردند. انجمن خواب آمریکا نیز حداقل هفت ساعت خواب را برای افراد ۱۸ تا ۶۰ ساله توصیه می‌کند.
آیا خواب طولانی‌تر سالم‌تر است؟
نه همیشه. در حالی که خوابیدن نه ساعت گاهی اوقات (به عنوان مثال، پس از بیماری یا سفر) طبیعی تلقی می‌شود، بی‌خوابی مزمن می‌تواند خطراتی را ایجاد کند. افراد با خواب طولانی بیشتر احتمال دارد مشکلات زیر را تجربه کنند:
مه‌آلودگی ذهنی
التهاب بیشتر
اختلالات خلقی
افزایش خطر مرگ و میر
این یافته‌ها نشان می‌دهد که خواب زیاد باید با همان احتیاطی که خواب کم است، درمان شود. اگر با وجود خواب طولانی، هنوز با احساس خستگی از خواب بیدار می‌شوید، احتمال وجود یک مشکل اساسی در سلامت را نباید نادیده گرفت.
خواب ناکافی یک تهدید خاموش است
در حالی که کسانی که به پنج یا شش ساعت خواب عادت دارند، ممکن است در ابتدا این کمبود را احساس نکنند، اما در درازمدت می‌توانند با مشکلات جدی سلامتی روبرو شوند. افزایش وزن، ضعف سیستم ایمنی، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، بیماری‌های قلبی و دیابت تنها تعدادی از این مشکلات هستند.
علاوه بر این، “جبران کمبود خواب” در آخر هفته‌ها آنقدر که به نظر می‌رسد مؤثر نیست. الگوهای خواب و همچنین مدت زمان خواب، نقش مهمی در سلامت دارند. خوابیدن و بیدار شدن در ساعات مختلف هر روز، ساعت بیولوژیکی بدن یا ریتم شبانه‌روزی را مختل می‌کند و سلامتی را تهدید می‌کند.
مطالعات گسترده نشان داده‌اند افرادی که الگوهای خواب مختل‌شده دارند، ۲۶٪ بیشتر در معرض خطر آسیب کبدی، چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی هستند. این افزایش علیرغم خواب کافی رخ می‌دهد.
نتایج نشان می‌دهد که ما باید نه تنها بر مدت زمان خواب، بلکه بر کیفیت و تداوم آن نیز تمرکز کنیم. هفت ساعت خواب منظم و با کیفیت بالا به عنوان یکی از موثرترین توصیه‌ها برای سلامت روان و جسم شناخته می‌شود.
هنگام ارزیابی خواب خود، نه تنها زمان، بلکه احساس خود، میزان منظم خوابیدن و سطح انرژی خود را در طول روز نیز در نظر بگیرید. خواب فقط استراحت نیست؛ بلکه پایه و اساس تجدید قوا، ترمیم و یک زندگی سالم است.
