به گزارش نقش فردا؛ الهام جوادی- یکی از بزرگترین مشکلاتی که کوهنوردان به قله دماوند وارد می‌کنند، تخریب پوشش گیاهی است. هر ساله هزاران کوهنورد برای صعود به این قله از مسیرهای مختلف استفاده می‌کنند که این امر منجر به فرسایش خاک و از بین رفتن گیاهان بومی منطقه می‌شود. از بین رفتن پوشش گیاهی، موجب می‌شود که خاک به راحتی تحت تأثیر باد و باران قرار گرفته و فرسایش یابد.
زباله‌های رها شده در قله دماوند
یکی دیگر از مشکلات بزرگ، رهاسازی زباله توسط کوهنوردان است. با افزایش تعداد کوهنوردان، میزان زباله‌های پلاستیکی، شیشه‌ای و حتی مواد غذایی در محیط دماوند افزایش یافته است. این زباله‌ها نه تنها چشم‌انداز زیبای دماوند را زشت می‌کند، بلکه به حیات وحش منطقه نیز آسیب می‌رساند.
آلودگی منابع آبی
منابع آبی دماوند نیز از آسیب‌های کوهنوردان در امان نمانده‌اند. بسیاری از کوهنوردان بدون توجه به حفظ پاکیزگی منابع آبی، از آب‌های جاری در کوه برای شستشو و رفع تشنگی استفاده می‌کنند. این امر باعث آلودگی آب‌های منطقه می‌شود که تاثیرات منفی بر اکوسیستم محلی دارد.
آسیب به حیات وحش
حضور بیش از حد انسان در زیستگاه‌های طبیعی دماوند، به ویژه در فصول پرجمعیت، موجب ترس و فرار حیوانات وحشی از زیستگاه‌های خود شده است. این امر می‌تواند به کاهش جمعیت گونه‌های حیوانی در این منطقه منجر شود.
راه‌حل‌های پیشنهادی برای حفظ قله دماوند
برای کاهش اثرات منفی کوهنوردان بر قله دماوند، باید اقداماتی از قبیل آموزش و آگاهی‌بخشی به کوهنوردان، تعیین قوانین و مقررات زیست‌محیطی سختگیرانه، و افزایش نظارت‌ها توسط نهادهای مسئول صورت گیرد. همچنین، ایجاد کمپین‌های حفظ محیط‌زیست و ترویج فرهنگ “ردپای سبز” می‌تواند به حفظ این میراث طبیعی کمک کند.
قله دماوند به عنوان یک سرمایه ملی و طبیعی، نیازمند توجه و حفاظت بیشتری است. با رعایت اصول زیست‌محیطی، می‌توان این گنجینه ارزشمند را برای نسل‌های آینده حفظ کرد.
