به گزارش نقش فردا – محمدرضا باباجان : مولوی که در قرن هفتم هجری (۱۳ میلادی) زندگی می‌کرد، از مهم‌ترین نمایندگان عرفان اسلامی و ادبیات فارسی است. اثر معروف او، مثنوی معنوی، از شاهکارهای ادبیات عرفانی جهان به شمار می‌رود و مضامین عمیقی از عشق، معرفت، و حقیقت الهی را در قالب داستان‌های جذاب و پندآموز ارائه می‌کند.
مولوی همچنین خالق دیوان شمس تبریزی است که مجموعه‌ای از غزلیات پرشور و عرفانی است. این دیوان تحت تأثیر ارتباط عمیق او با شمس تبریزی، دوست و مرشد عرفانی او، سروده شده و پر از اشعار عاشقانه‌ای است که از عشق الهی و انسانی سخن می‌گوید.
بزرگداشت مولوی نه تنها در ایران، بلکه در کشورهای دیگر از جمله ترکیه، افغانستان و تاجیکستان نیز با شکوه برگزار می‌شود. در شهر قونیه ترکیه، محل درگذشت مولانا، مراسمی گسترده با حضور دوستداران و محققان آثار او برگزار می‌شود. این مراسم‌ها شامل سخنرانی‌ها، اجرای موسیقی سنتی و رقص سماع است که بخشی از آیین‌های صوفیانۀ پیروان مولانا محسوب می‌شود.
روز بزرگداشت مولوی فرصتی است تا مردم با خوانش اشعار او، به بازنگری در ارزش‌های معنوی و اخلاقی پرداخته و از آموزه‌های عرفانی او بهره‌مند شوند.مولوی در آثار خود عشق و انسانیت را گرامی داشته و همه انسان‌ها را به گذر از تفاوت‌ها و رسیدن به حقیقت مطلق دعوت کرده است.
این روز در تقویم فرهنگی ایران به عنوان یادبودی از یکی از پرآوازه‌ترین چهره‌های ادبی و عرفانی جهان ثبت شده و مورد توجه علاقمندان به فلسفه، شعر و عرفان قرار دارد.
