تاریخچه و باورها
نحسی قمر در عقرب ریشه در باور‌های باستانی دارد. در آن زمان، مردم بر این عقیده بودند که حرکات اجرام آسمانی بر سرنوشت انسان‌ها تأثیر می‌گذارند. صورت فلکی عقرب به خاطر شکل خاصش و ارتباطش با نیش عقرب، به عنوان نمادی از خطر و بدشانسی شناخته می‌شد. بنابراین، عبور ماه از این صورت فلکی به عنوان زمانی نامناسب برای آغاز فعالیت‌های مهم تلقی می‌شد. در متون دینی و روایات اسلامی نیز به این موضوع پرداخته شده است. در این متون، تأکید شده که در زمان قمر در عقرب باید از برخی کار‌ها اجتناب کرد.
آخرین قمر در عقرب فروردین ۱۴۰۴
بر اساس محاسبات نجومی، در فروردین ماه سال ۱۴۰۴، از ۲۷ فروردین ساعت ۱۳ آغاز می‌شود و ۲۹ فروردین ساعت ۱۳:۵۰ پایان می‌پذیرد.
کار‌هایی که در روز‌های قمر در عقرب باید از آنها پرهیز کرد
بر اساس برخی باورها، در این ایام باید از انجام برخی کار‌ها خودداری کرد، از جمله:
عقد و نکاح: آغاز زندگی مشترک در این زمان توصیه نمی‌شود.
مسافرت: سفر‌های غیرضروری باید به تأخیر بیفتد.
اقدام برای بچه‌دار شدن: تلاش برای بارداری در این ایام معمولاً مطلوب نیست.
افتتاح کسب و کار: شروع فعالیت‌های تجاری جدید در این بازه زمانی توصیه نمی‌شود.
تعیین نام: انتخاب نام برای نوزادان در این ایام مناسب نیست.
شروع کار‌های بزرگ: از انجام کار‌های مهم و بزرگ در این زمان خودداری کنید.
حجامت: انجام حجامت در این ایام توصیه نمی‌شود.
شروع کار جدید: آغاز یک شغل یا فعالیت جدید در این بازه زمانی مناسب نیست.
راه‌کار‌هایی برای مقابله با اتفاقات ناخوشایند
می‌توان با برخی اقدامات، این نگرانی‌ها را کاهش داد:
صدقه دادن: صدقه دادن در آغاز روز می‌تواند بلایا را دور کند.
خواندن آیه‌الکرسی و سوره‌های معوذتین (فلق و ناس): این آیات در روایات اسلامی برای حفاظت از خطرات توصیه شده‌اند.
توکل به خدا و پرهیز از وسواس: نباید ترس و نگرانی بی‌مورد از قمر در عقرب، زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. باید به قدرت الهی اعتماد کرد و از وسواس دوری جست.
