به گزارش نقش فردا «عزالدین رمضان» در الجزیره گزارشی مفصل در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نوشته و در آن به مواضع اقتصادی و سیاست خارجی کامالا هریس، نامزد دموکرات ها و تفاوتش با دیدگاه های جو بایدن پرداخته است.
در زیر خلاصه گزارش مفصل رمضان ترجمه و ارائه می گردد.
آیا هریس از زیر سایه بایدن بیرون خواهد آمد؟
در 21 اوت گذشته، حزب دموکرات ایالات متحده رسماً کامالا هریس معاون رئیس جمهور فعلی را به عنوان نامزد رسمی این حزب در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر سال 2024 اعلام کرد. این اتفاق بعد از این افتاد که رئیس جمهور جو بایدن انصراف خود از رقابت های ریاست جمهوری را پس از عملکرد ضعیف در مناظره انتخاباتی اعلام کرد. انتقاد مخالفان بایدن به کاهش حضور ذهن او و ضعف شدید جسمی اش بود؛ ضعفی که ترامپ از آن برای ارتقای جایگاه خود در رقابت های ریاست جمهوری آتی بسیار استفاده کرد.
ترامپ روز به روز به به پیروزی بزرگ در انتخابات نزدیک تر می شد، به ویژه پس از ترور ناکامش و به خطا رفتن گلولهای که در 13 ژوئیه به گوش ترامپ برخورد کرد. اما انتخاب رسمی کامالا هریس برای شرکت در انتخابات 2024 به جای بایدن، حداقل بر اساس نتایج نظرسنجی ها، به شدت وضعیت را تغییر داد. برای مثال، نظرسنجی انجام شده توسط ABC ، واشنگتن پست و موسسه ایپسوس تا تاریخ 13 اگوست نشان می دهد که کامالا در بین رای دهندگان ثبت نام شده با 49 درصد در مقابل 45 درصد از ترامپ جلوتر است.
نظرسنجی دیگری از CNN نیز نشان می دهد که نامزد دموکرات ها عملکرد بهتری داشته است. طبق این نظرسنجی، هریس 51 درصد رای دارد و ترامپ 48 درصد رای دارد. دو نظرسنجی نیویورک تایمز و کالج سیینا – که نتایج آنها در 10 اگوست منتشر شد – نیز نشان داد که هریس با کسب 50 درصد در مقابل 46 درصد در سه ایالت نوسانی ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا از ترامپ پیشی گرفته است.
ایالت های نوسانی (خاکستری) ایالت هایی هستند که تمایلات دموکرات یا جمهوریخواهانه قاطع ندارند و نتایج رایگیری در آنها اغلب تأثیر زیادی بر نتیجه نهایی انتخابات دارد.
نظرسنجی ها هنوز چیزی را مشخص نکرده اند اما به وضوح نشان می دهند که پس از کنارهگیری بایدن و انتخاب هریس، وضعیت دموکرات ها بهبود یافته است. انتخاب هریس برای هدف قرار دادن نقاط ضعف بایدن طراحی شده است.
همچنین، او جوان تر، ظریف تر و ظاهراً در میان گروه های خاص محبوب تر است. اما تفاوت دیدگاه ها و سیاست های هریس و بایدن چیست؟ آیا او همان راه بایدن را ادامه خواهد داد یا مسیر جدیدی را پیش خواهد گرفت؟
از اقتصاد تا هوش مصنوعی
نظرسنجی انجام شده توسط روزنامه بریتانیایی فایننشال تایمز نشان داد که رای دهندگان به لحاظ اقتصادی اعتماد بیشتری به هریس دارند. بنابراین مسائل اقتصادی از جمله نقاط قوتی است که نامزد دموکرات ها در کارزار انتخاباتی خود بر آنها تکیه می کند.
علاوه بر آن، وبسایت خبری آکسیوس فاش کرد که هریس قصد دارد حتی از نقاط نامطلوب کارنامه اقتصادی جو بایدن، که کشور را با افزایش آشکار نرخهای تورم روبه رو ساخت، فاصله بگیرد. کامالا هریس سعی دارد در رسانه ها خود را به عنوان “نسخه ای متفاوت از سیاستمداران حزب دموکرات که قادر به اجتناب از تکرار اشتباهات جو بایدن است” معرفی کند.
توجه مشاوران هریس به این نکته است که 80 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده – طبق نظرسنجی های گالوپ – از روند اقتصادی کشورشان ناراضی هستند و این باعث می شود هریس تلاش کند تفاوت خود را با بایدن ( نه فقط با ترامپ) برجسته کند.
به گفته اکسیوس، بخشی از برنامه هریس عقب نشینی بی سر و صدا از مواضع قبلی اقتصادی خود است که در طول مبارزات انتخاباتی خود برای به دست آوردن نامزدی ریاست جمهوری در سال 2020 اتخاذ کرده بود. منتقدان معتقدند هریس در حال کپی برداری از برخی ایده های پوپولیستی اقتصادی ترامپ است، مانند ایده لغو مالیات بر انعام یا درآمد کارگران؛ موضوعی که در برخی ایالت ها مانند نوادا از اهمیت بالایی برخوردار است.
این در حالی است که هریس پیش از این در سال 2020 چنین ایده هایی نداشت و مواضع اقتصادی محافظه کارانه تری را دنبال می کرد.
اما این بدان معنا نیست که هریس دیدگاهی استراتژیک را اتخاذ خواهد کرد که به طور کلی به سمت «راست گرایی» گرایش خواهد داشت، بلکه سعی می کند با ادعای اینکه حضورش در قدرت باعث شده است تا دیدگاه خود را نسبت به برخی مسائل تغییر دهد، عمل گراتر باشد. این به او کمک می کند تا به عنوان یک سیاستمدار انعطاف پذیر شناخته شود.
به طور کلی، کامالا هریس در برنامه اقتصادی خود عمدتاً بر مشکلات طبقه متوسط تمرکز دارد و سعی می کند خود را به عنوان ناجی این طبقه معرفی کند که علاقه مند به کاهش هزینه های بهداشت و درمان، مسکن و غذا است؛ بر خلاف ترامپ که از سرمایهداران و میلیاردرهای شرکت ها حمایت می کند.
چند روز پیش، کامالا هریس ویژگی های اصلی طرح اقتصادی خود را فاش کرد که شامل ساخت میلیون ها خانه جدید و کمک به خریدارانی است که به دنبال مالکیت اولین خانه خود از طریق کسر مالیات منحصر به فرد هستند.
طبق این طرح، دولت هریس برای مبلغ 25000 دلار کمک هزینه خرید مسکن به تقریباً 4 میلیون خانواده خواهد داد. علاوه بر این، هریس قول داده که در صورت انتخاب شدن، برای اولین بار، ممنوعیت افزایش قیمت مواد غذایی را تصویب کند.
بسیاری از گزارش های اقتصادی نشان می دهند که برنامه انتخاباتی کامالا هریس درجه ای از همسویی با طبقه متوسط را دارد که جو بایدن اصلاً نداشته است. سیاست جدید هریس مستلزم مداخله بیشتر دولت در اقتصاد است.
این در مقایسه با بایدن، که خودش حزب دموکرات را در مقایسه با اسلافش بیش از پیش سمت چپ گرایی کشیده بود، به مراتب چپ گرا تر است. با این حال، کامالا هریس به دنبال ارائه برخی ابتکارات اقتصادی و پیشنهادهای اغواکننده به نخبگان تجاری و سرمایه داران خواهد بود تا رای و حمایت همه اعضاء این طبقه را از دست ندهد و در عین حال به ناامیدی رای دهندگان طبقه متوسط به دلیل افزایش قیمت ها، پاسخ دهد.
تئوری مداخله بیشتر دولت در بازار به نفع مصرف کنندگان احتمالا خشم جناح راست را برانگیزد. آنها این سیاست را نوعی «پوپولیسم نخوت گرایانه» می دانند. از نظر آنها، دولت هریس به جای رفع مشکلات اساسی اقتصاد به دنبال پاک کردن صورت مساله و جلب رضایت تودهها است و این، پوپولیسم محض است.
موضوع دیگری در سیاست های هریس وجود دارد که به طور غیرمستقیم به اقتصاد مربوط می شود و آن موضوع «هوش مصنوعی» است. به گفته روزنامه پولیتیکو، در این موضوع تفاوت بین دیدگاه هریس و بایدن به وضوح ظاهر می شود، زیرا هریس تمرکز بیشتری بر این موضوع دارد. دخالت دولت در موضوع هوش مصنوعی از نظر هریس ضروری است، زیرا اگر شرکت های فناوری بدون نظارت رها شوند، سود را بر ارزش های دموکراسی و امنیت اجتماعی ترجیح می دهند و این مساله با کمک هوش مصنوعی، می تواند به یک فاجعه اجتماعی بینجامد.
سیاست خارجی و فلسطین
شاید پرونده سیاست خارجی یکی از پرونده هایی باشد که منتقدان کامالا هریس در داخل ایالات متحده از آن برای تضعیف او استفاده می کنند، زیرا از نظر آنها او تجربه کافی در این زمینه ندارد. در عین حال، حامیان او می گویند که او چیزهای زیادی در مورد سیاست خارجی آموخته است چون 4 سال با جو بایدن کار کرده است.
اما جدای از این دو نظر، اکثر ناظران بر این باورند که اگر کامالا هریس در انتخابات پیروز شود، همان خطوط کلی سیاست های خارجی جو بایدن، به ویژه در پرونده های چین و ایران، حمایت قوی از ناتو و حمایت از اوکراین را دنبال خواهد کرد.
به گفته آرون دیوید میلر، مذاکره کننده سابق خاورمیانه، بیشترین انتظاری که می توان از هریس در سیاست خارجی داشت این است که نسبت به بایدن فعال تر باشد، اما بدون هیچ تغییر اساسی در سیاست ها و اولویت ها.
اکثر ناظران عرب معتقدند – و شواهد زیادی مبنی بر درستی این باور وجود دارد – که دوره ریاست جمهوری ترامپ می تواند برای فلسطینیان بسیار بدتر از ریاست جمهوری هریس باشد. از سوی دیگر، برخی – از جمله حامیان حقوق فلسطینیان در آمریکا – امیدوارند که هریس عملکرد «عادلانهتری» در مورد جنگ غزه نسبت به بایدن داشته باشد. با این حال، آنچه مشخص است این است که عملکرد کلی هریس تفاوت زیادی با بایدن نخواهد داشت و همان خطوط را دنبال خواهد کرد.
باید در نظر داشت که هریس روابط خوبی با آیپک دارد. آیپک بزرگترین گروه لابی طرفدار اسرائیل در ایالات متحده آمریکا است. همچنین، هریس پیشتر در دوران عضویت خود در مجلس سنا گفته بود که «از هیچ تلاشی برای تضمین امنیت اسرائیل دریغ نخواهد کرد.» اظهارات او در راستای اظهارات جو بایدن، رئیس جمهور فعلی آمریکا است که بارها خود را “صهیونیست” توصیف کرده است.
اما در جنگ اخیر علیه غزه، هریس لحن نسبتاً متفاوتی نسبت به قبل نشان داد و از قضا در انتقاد از رویکرد دولت اشغالگر قدس در جنگ، از جو بایدن، رئیس جمهور فعلی آمریکا پر سر و صداتر بود. هریس یکی از اولین چهره هایی در دولت بایدن بود که خواستار پایان فوری جنگ شد و حتی قبل از شخص رئیس جمهور این درخواست را ارائه داد.
در مجموع، ریاستجمهوری کامالا هریس در امور خارجی احتمالاً نشاندهنده پیروی از سیاستهای سنتی حزب دموکرات خواهد بود. با این حال، باید در نظر داشت که بایدن آخرین رئیس جمهور دموکراتی خواهد بود که طرفدار سرسخت اسرائیل خواهد بود و رهبری آینده حزب تمایل دارد که منعکس کننده عقاید نسل جدید و جوانی باشد که مواضع «متعادل تری» اتخاذ می کنند. هریس ممکن است به خودی خود روندهای مترقی را اتخاذ نکند، اما مدیریت بالقوه او بیشتر تحت تأثیر این روندها خواهد بود و تمایل بیشتری برای اتخاذ سیاست های سازگارتر خواهد داشت.
مسلم است که هریس (یا هر سیاستمدار دیگر آمریکایی، دموکرات یا جمهوری خواه) مدافع حقوق فلسطینیان نخواهد بود، اما برخلاف ترامپ که افتخار می کند اشغالگران را دوست دارد، بهترین گزینه برای اسرائیل نخواهد بود.