به گزارش نقش فردا به نقل از رویداد۲۴ – شرکت برج میلاد تهران به در تاریخ ۲۹/۰۲/۱۳۷۲ با نام «شرکت هتل‌های شهر» به صورت شرکت سهامی خاص تاسیس شد و به موجب صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده ۰۸/۰۲/۱۳۸۶ نام آن ابتدا به شرکت برج میلاد آسمان (سهامی خاص) تغییر و سپس به موجب مجمع عمومی فوق العاده مورخ ۲۹/۰۲/۱۳۸۹ نام شرکت به برج میلاد تهران (سهامی خاص) تغییر یافت و در حال حاضر از شرکت‌های فرعی شهرداری تهران است.
موضوع فعالیت اصلی شرکت طبق ماده ۴ اساسنامه، ارائه کلیه خدمات رفاهی، تفریحی، گردشگری، ایرانگردی، جهانگردی، هتل داری، رزرو هتل در خارج یا داخل کشور و تامین دفاتر خدماتی به منظور انجام فعالیت‌های شرکت، اخذ ویزا و به طور کلی هر گونه اقدامی که جهت انجام و تسهیل امور مذکور لازم باشد. فعالیت اصلی شرکت از سنوات گذشته بر اساس قرارداد اولیه منعقده با شهرداری تهران در خصوص بهره‌برداری و نگهداری مجموعه برج میلاد است.
زیان برج میلاد
با این توضیحات و با رجوع به صورت سود و زیان سال مالی منتهی به پایان اسفند ۱۴۰۰ به زیان خالص ۵۶۱/۷۷۹/۰۰۰/۰۰۰ معادل (۵۶ میلیارد تومان) از نتیجه فعالیت‌های شرکت می‌رسیم که با عنایت به منحصر به فرد بودن امکانات برج میلاد در کشور و بدون رقیب بودن این مجموعه در نوع خود عجیب به نظر می‌رسد.
درآمد‌های عملیاتی با رشد ۱۶۲ درصدی مواجه بوده که نشان می‌دهد وضعیت کسب و کار در سال مورد گزارش نسبته به سال گذشته بهتر بوده، اما نکته جالب رشد ۸۶۰ درصدی بهای تمام شده بوده که عملا رشد خوب درآمد‌ها را بلعیده و طبیعی است که رشد ۴۹ درصدی درآمد‌های عملیاتی هم کمکی به روند سود آوری شرکت نخواهد کرد.
زیان برج میلاد و رشد ۸۶۰ درصدی بهای تمام شده اداره برج میلاد!
افزایش ۹۴ درصدی هزینه‌های شرکت را شاید بشود با عنوان تورم توجیه کرد (که البته مسئولان کشور اساسا منکر تورم‌های بالا در کشور هستند)، ولی افزایش بهای تمام‌شده ۸۶۰ درصدی چه توجیه منطقی می‌تواند داشته باشد؟
در یادداشت بهای تمام‌شده اقلام مقایسه‌ای با عنوان این توضیح که مندرجات این یادداشت در سال ۹۹ در حساب‌های فی‌مابین با شهرداری منعکس می‌شده و از سال ۱۴۰۰ در حساب‌ها اعمال شده، افشا نشده است و در نتیجه امکان مقایسه ریز بهای تمام شده یا حتی تحلیل دلایل رشد آن‌ها وجود ندارد.
در اینجا قطعا این ایراد به حسابرس یعنی «موسسه حسابرسی هشیار بهمند» که از موسسه‌های معتمد سازمان بورس است، وارد است که در خصوص مهمترین قسمت در صورت‌های مالی این شرکت صرفا به توضیحی یک‌خطی بسنده کرده است. کما اینکه این شرکت سال‌هاست که درگیر زیان انباشته بوده، ولی تاثیر زیان ۵۶ میلیارد تومانی سال مورد گزارش را که موجب شده زیان انباشته شرکت به عدد حدود ۶۰ میلیارد تومن برسد طبیعتا نمی‌شود صرفا با یک خط توضیح داد و اینکه نهایتا مدیریت انقلابی در صنعت خودروسازی که منجر به زیان‌های سنگین و ورشکسته شدن کامل صنعت خودرو در کشور شده به برج میلاد هم می‌رسد و عوارضی که از شهروندان عادی دریافت می‌شود، صرف هزینه‌ها و ریخت و پاش‌های بی‌دلیل می‌شود. در حقیقت با حجم انبوه شهروندانی مواجه هستیم که حتی یکبار هم از برج میلاد دیدن نکرده‌اند و فقط انواع عوارض وضع شده توسط شهرداری را پرداخت کرده‌اند که بخشی از آن خرج زیان‌ده شدن بی‌رقیب‌ترین برج ایران شده است!
تسهیلات بانکی برج میلاد
اما رد پای سیستم بانکداری کشور این‌بار با همکاری شهرداری تهران هم در اینجا مشخص است؛ در بند ۷ تاکید بر مطلب خاص صورت‌های مالی و متعاقب آن در یادداشت ۸-۲۵ که اشاره شده است شهرداری تهران مبلغ ۵۰۰ میلیارد ریال تسهیلات در قالب عقود مشارکت مدنی و با تضمین و تعهد خود (شهرداری تهران) مبنی بر پازپرداخت اصل و فرع تسهیلات مذکور و از طریق حساب‌های فی‌مابین در بانک شهر دریافت و عینا به شهرداری تهران پرداخت شده است.
تسهیلات مذکور در سررسید‌های مقرر توسط شهرداری تهران تسویه نشده و مانده تسهیلات در تاریخ صورت وضعیت مالی مبلغ ۱، ۰۲۵ میلیارد ریال (۱۰۲ میلیارد تومان) است که شرکت برج میلاد از این بابت دارای بدهی احتمالی است.
با شرح این موضوع لازم است شورای شهر تهران با نظارت بیشتر و دقیق‌تر بر عملکرد شهرداری مانع از بالارفتن بدهی‌های شرکت برج میلاد شود و اگر کوتاهی یا فسادی در این زمینه بوده با شفافیت در این خصوص صحبت شود و این گونه نباشد که مردم تهران به یکباره با آوار ناکارآمدی در اداره برج میلاد بر سرشان مواجه شوند.
لازم است با توجه به بند ج، ۴-۹ از قسمت تاکید بر مطلب خاص بر هیات مدیره برج میلاد فشار بیاورند که برنامه‌های خود را جهت اصلاح ساختار مالی شرکت (برج میلاد) از طریق بهره‌برداری از پتانسیل موجود در شرکت و پیشنهاد تمهیدات لازم نسبت به خروج از شمولیت ماده ۱۴۱ اصلاحیه قانون تجارت (طبق این ماده اگر بر اثر زیان‌های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از میان برود هیات مدیره مکلف است بلافاصله مجمع عمومی فوق‌العاده صاحبان سهام را دعوت کنند تا موضوع انحلال یا بقاء شرکت مورد شور و رای واقع شود) به اداره کل امور مجامع و حسابرسی و متعاقبا به مجمع عمومی فوق‌العاده ارائه دهند.
نکته بعدی در بند ۱۰ تاکید بر مطلب خاص است که ضروری است اقدامات اساسی جهت ایمن‌سازی و پایدار سازی سریع گود پرخطر جنب برج میلاد با وجود انجام کار‌های اولیه صورت پذیرد. در پایان به شورای شهر تهران باید تذکر داد که وظایف بسیار مهمتری از ایجاد تونل وحشت برای مردم در متروی تهران دارند. وظیفه اصلی آن‌ها مبارزه و جلوگیری از شیوع فساد و ناکارآمدی در شرکت‌های زیرمجموعه‌هایی همچون برج میلاد است.
