زلزله در کمتر از ۲۰۰روز
دهم خرداد امسال، زمانی که پرسپولیس در آخرین بازی فصل موفق شد استقلال را در فینال جام‌حذفی شکست بدهد و دبل کند، یحیی گل‌محمدی یک قهرمان بلامنازع در فوتبال ایران به‌شمار می‌رفت. اصلا رویایی‌تر از این نمی‌شد. او علاوه بر اینکه در یک اتفاق کم‌سابقه موفق شده بود ۲جام قهرمانی در یک فصل به‌دست بیاورد، طی مدتی کوتاه ۲شکست را هم به رقیب سنتی تحمیل کرده بود. در آن زمان تصور اینکه یحیی کمتر از ۲۰۰روز بعد در چنین شرایطی قرار بگیرد کاملا دور از انتظار بود. در آن مقطع و حتی هفته‌های آغازین فصل جدید، همه در حال محاسبه رکورد‌های او بودند؛ اینکه چند برد با حد نصاب برانکو فاصله دارد یا آمار تیمش از ابتدای سال خورشیدی چقدر رشک‌برانگیز بوده است.
سایه سنگین برانکو
از سوی دیگر دربی پیش‌روی تهران از نظر زمانی هم اهمیت حیاتی دارد. این مسابقه قبل از تعطیلات لیگ برای برگزاری مسابقات جام‌ملت‌های آسیا برگزار می‌شود و از این نظر می‌تواند بسیار تعیین‌کننده باشد. چرا؟ اولا، چون باشگاه زمان کافی دارد کادرفنی را تغییر بدهد و ثانیا، چون بعد از جام‌ملت‌ها احتمالا ماموریت برانکو ایوانکوویچ در تیم ملی عمان هم به پایان خواهد رسید. این مربی بعد از جام‌ملت‌ها قراردادی با عمان ندارد و اصلا همین مسئله باعث شده گمانه‌زنی‌ها در مورد شغل بعدی مربی کروات به بالاترین حد ممکن برسد.
حذف یحیی در هر شرایطی با اعتراض هواداران همراه خواهد شد، اما اگر شخص برانکو جانشین این مربی شود، شاید بخشی از اعتراضات فروکش کند. خود گل‌محمدی هم در نشست خبری پیش از بازی با هوادار گفته برانکو بهترین گزینه برای پرسپولیس است و اگر او مطمئن باشد که پروفسور به جایش می‌آید، شبانه تیم را تحویل خواهد داد. راه مطمئن‌تر برای عبور از این شرایط، اما پیروزی در دربی است. به‌نظر شما می‌شود مردی را که این همه جام آورده، بلافاصله بعد از برتری حیثیتی در دربی تهران اخراج کرد؟
