احمد شاملو، شاعری که در زمستان ۱۳۰۴ در تهران متولد شد، زندگیاش از همان ابتدا طعم تبعید و سختی داشت. پدرش، حیدر شاملو، افسری سرسخت بود که مأموریتهای دورافتاده و پرتنش زندگی خانواده را از پایتخت به مناطق ناشناختهای، چون خاش و زاهدان کشاند. از سوی دیگر، مادرش کوکب عراقی، از مهاجران قفقازی، گویی در تقابل با روحیه نظامی پدر، روحیهای ظریف و شاعرانه به احمد بخشیده بود.