به گزارش نقش فردا؛«اولین باری که رفتیم آمریکا ۱۹ یا ۲۰ سالم بود. با پژمان درستکار تو اتاق بودیم، یه ایرانیه جان اسمیت رو آورد تو اتاق من، این به ما گفت تو قهرمان بزرگی میشی، جان اسمیت الگوی من بود تو کشتی. من اونجا ستاره مسابقات شدم، بیست سالم هم نشده بود. گفت اینجا می‌مونی کشتی بگیری؟ به شوخی گفتم من بابام، سه تا خواهرام و مادرم هستن، گفت همه رو بیار. آقا خونه و دانشگاه، گفت هر چی بگی. به شوخی بهش گفتم حالا بزار المپیک بیایم یه گرین کارت بدید… واقعا انجام داد، سه ماه بعد من گرفتم… ما شوخی شوخی گفتیم و گرفت».
در بخش دیگری از این گفتگو، علیرضا دبیر در مورد مهاجرت کشتی‌گیران می‌گوید: «ما همه رو نمی‌تونیم بگیم رفتن پناهنده شدن، سیاسی هستن، نه یه سری با اجازه خود ما میرن مثل علی ارسلان. الان علی ارسلان رفته صربستان، با اجازه خود ما بوده… اگه منه فدراسیون اجازه بدم این پناهنده سیاسی نمیشه، خب بعضی‌ها نفر اول من نیستن و نفر چهارم یا پنجم منن. بعد این باعث رفاقت ما با اون کشور میشه، انقدر بد نبینیم… یه موقع هست حسن یزدانی نفر اول کشتی ما میره، اون فرق داره، یه موقع نفر چهارم ما میاد از ما اجازه می‌گیره».
