به گزارش نقش فردا به نقل از رویداد۲۴؛ چهارشنبه گذشته اسماعیل هنیه در محل اقامتش در تهران ترور شد و جانش را از دست داد. سپاه پاسداران در بیانیه اولیه خود نحوه ترور را شلیک «پرتابهای از هوا» به اقامتگاه هنیه در شمال تهران عنوان کرده است. در بیانیه سوم این سناریو را تکمیل و اعلام کرد «این عملیات تروریستی با شلیک پرتابه کوتاه برد با سر جنگی حدود ۷ کیلوگرمی، همراه با انفجار شدید، از خارج محدوده استقراری اقامت میهمانان صورت گرفته است».
این بیانیه در پایان رشتهای از گمانهزنیها منتشر شد؛ گمانهزنیهایی که از پرتاب موشک از دامنههای توچال، تا بمبگذاری زیر تخت و ترور با کوادکوپتر را شامل میشد. حالا رویداد۲۴ به شواهد تازهای دست یافته که نشان میدهد گزینه هدف قراردادن محل استقرار هنیه از توچال دستکم از نظر نیروهای امنیتی در زمان حادثه بسیار جدی بوده است.
یکی از کارکنان یک کسبوکار در توچال: روز حادثه تا ساعت ۲ بعد از ظهر همه مسیرهای توچال را بستند
رویداد۲۴ به اطلاعاتی دست پیدا کرده که نشان میدهد روز حادثه منطقه توچال تحت حفاظت امنیتی قرار گرفته است.
حمید، مسئول یکی از کسبوکارهای مستقر در ایستگاه یک توچال به رویداد ۲۴ گفته ساعت ۵ صبح روز چهارشنبه با تماس یکی از پرسنلش در توچال از خواب بیدار شده است.
او میگوید پرسنل این کسبوکار (رویداد۲۴ از بیان جزییات محل کار به دلیل حفظ امنیت آن معذور است)، با حمید تماس گرفتهاند و به او گفتهاند که ماموران اطلاعاتی وارد مغازه شده و فیلم دوربینهای مدار بسته مغازه را طلب کردهاند.
حمید میگوید همان ساعت به سرعت خود را به منطقه توچال رسانده، اما متوجه شده که عبور و مرور افراد از درب توچال ممنوع شده است.
به گفته حمید همه افراد حاضر در کوه اعم از پرسنل کسبوکارهای مستقر در ایستگاه اول و دوم یا کوهنوردانی که صبح زود به توچال رفته بودند، تا ساعت ۱ بعد از ظهر روز چهارشنبه در همان جا تحتالحفظ نگه داشته شدند و مورد پرس و جو قرار گرفتند.
حمید میگوید همه فیلمهای دوربینهای مدار بسته حراست و کسبوکارهای مستقر در ایستگاههای توچال توسط ماموران امنیتی ضبط شده است.
او میگوید در نهایت بعد از بازشدن مسیر موفق شده درباره جزییات اتفاق از کارکنانش سوال کند. به گفته حمید، افرادی که در بامداد چهارشنبه در توچال حضور داشتند، لرزش آسمان و صدای غرشی را در حدود ساعت ۲ نیمه شب شنیدهاند، اما از ایستگاه یک و دوی توچال هیچ نقطه انفجاری دیده نشده است.
روایت ساکنان توچال در شب حادثه و اقدامات امنیتی بعدی در این منطقه نشان میدهد همان گونه که بیانیه شماره ۳ سپاه گفته، پرتابه از «جایی خارج از محدوده استقرار اقامت میهمانان» شلیک شده و این «محل» احتمالا جایی در کوههای توچال بوده است، اما اینکه ساختمان آسیبدیده، همان ساختمانی باشد که تصاویر آن در رسانهها منتشر شده، روشن نیست.
همه سناریوهای نحوه ترور هنیه
فارس، رسانه نزدیک به سپاه تنها رسانه رسمی ایران است که در موارد امنیتی مجاز به گمانهزنیست. این وبسایت هم در همان ساعات اولیه نوشت محل اقامت اسماعیل هنیه «با پرتابه هوا به زمین» مورد اصابت قرار گرفته است. چندین سناریو برای نحوه ترور هنیه در رسانههای خارجی مطرح شد؛ از ادعای ترور با موشکی که از خارج از مرزهای ایران شلیک شده (به نقل از یک منبع آگاه در گفتگو با المیادین)، تا ادعای بمب گذاری در محل اقامت هنیه از چندین روز قبل از حضور او در تهران (به نقل از یک منبع آگاه در گفتگو با نیویورک تایمز) و ترور با استفاده از پهپاد یا یک هواپیمای حامل مواد منفجره و شلیک آن به سمت اتاق خواب هنیه (ادعای خبرنگار سیانان).
ظهر روز دهم مرداد، خلیل الحیه، از اعضای ارشد حماس در یک کنفرانس خبری در تهران گفت که بر اساس اطلاعاتی که آنها دارند، این ترور به وسیله موشک انجام شده است. آقای الحیه گفت: «موشکی به اتاقی که هنیه در آن بوده اصابت کرده و قبل از اصابت شیشهها شکسته و دیوار فرو ریخته است.»
موشک از کجا پرتاب شد؟
یک روایت روز شنبه به تایید سپاه رسیده که یافته های رویداد۲۴ در گفتگو با ساکنان توچال را هم تایید می کند. در بیانیه شماره ۳ سپاه درباره ترور هنیه آمده «این عملیات تروریستی با شلیک پرتابه کوتاه برد با سر جنگی حدود ۷ کیلوگرمی، همراه با انفجار شدید، از خارج محدوده استقراری اقامت میهمانان صورت گرفته است.»
محل اقامت اسماعیل هنیه در بیانیههای اولیه رسمی، جایی در شمال تهران عنوان شد. مقامات امنیتی و اطلاعاتی به خبرنگاران خارجی و داخلی خبر دادند که این محل اقامت، جایی در نزدیکی سعدآباد بوده است. در چندین کانال وابسته به سپاه پاسداران محل دقیق ترور اسماعیل هنیه «در یکی از پایگاههای ثارالله در شمال تهران» اعلام شد.
به فاصله کوتاهی گزارش منتسب به سازمان اطلاعات در برخی کانالهای تلگرامی نزدیک به سپاه و شبکه خبر منتشر شد که ادعا میکرد اسماعیل هنیه «بهصورت کاملا ناشناس در محل جانبازان در شمال تهران اسکان داده شد و حتی سرایدار ساختمان و نیروی انتظامی محل از هویت وی خبر نداشتند و تنها گمان میکردند یک مهمان خارجی ساده است. بهجز سران قوا، احدی از محل سکونت شهید هنیه خبر نداشت بهجز آقای حاجی میرزایی رئیس دفتر رئیس جمهور که جهت هماهنگیهای لازم امنیتی هویت فرد اسکان داده شده در محل جانبازان بهوی اطلاع داده شد.»
یک روز بعد از حادثه برخی رسانههای خارجی عکسی از یک ساختمان منتشر کردند که نشان میداد بخشی از آن ظاهرا آسیبدیده و تخریب شده است و قسمتهای آسیبدیده با پارچه سیاه پوشانده شده است. گفته میشد این ساختمان جایی در میان یک قرارگاه سپاه در منطقه سعدآباد بوده است.
شرکت مکسار تکنولوژی، که یک شرکت فعال در حوزه تصاویر ماهواره ایست تصاویری از محل احتمالی ساختمان در اختیار برخی رسانههای خارجی قرار داده است. این تصاویر که یکی از آنها پنج روز قبل از حادثه و دیگری روز بعداز حادثه را نشان میدهد، تفاوت اندکی دارد. در تصویری که بعداز حادثه گرفته شده، قسمتی از ساختمان دارای یک لکه سیاه است. به نظر میرسد این لکه سیاه همان پارچه سیاهی است که روی قسمت آسیبدیده ساختمان کشیده شده است؛ بنابراین گمانهزنی رسانهها درباره ساختمان محل حادثه به نظر درست میرسید. (هرچند خبرگزاری فارس گزارش رسانههای خارجی درباره اقامتگاه آسیب دیده در سعدآباد را تکذیب کرد و نوشت «اسماعیل هنیه در طبقه چهارم ساختمانی در زعفرانیه مورد اصابت پرتابه قرار گرفته» است.)
همزمان با انتشار این خبرها، برخی کاربران شبکههای اجتماعی تصاویری را از ساختمان در محله سعدآباد را منتشر کردند که از نمایی دورتر از کوههای توچال قابل رویت بوده است.
یک کاربر شبکه ایکس میگوید این عکس را بهار امسال از نقطهای در ارتفاعات توچال گرفته که در آن ساختمان احتمالی محل اقامت هنیه کاملا قابل رویت است
آیا اسرائیل به دلیل برتری تکنولوژیک در ایران دست به ترور و خرابکاری میزند؟
روایت شلیک موشک از نقطه ای در کوه های مشرف به محل اقامت هنیه، احتمالا بیش از حد ساده به نظر می رسد اما مساله اینجاست که بخش غالب خرابکاریها و ترورهای اسرائیل در خاک ایران به همین اندازه ساده بوده اند. از ترور دانشمندان هسته ای گرفته تا ترور نفر دوم القاعده در پاسداران و سرقت اسناد هستهای ایران و حتی حادثه انفجار در یکی از سولههای نطنز در تیرماه ۱۳۹۹، همگی بخشی از ترورها و خرابکاری های اسرائیل در ایرانند که بیش از اینکه متکی به برتری تکنولوژیک اسرائیل بر ایران باشند، در نتیجه رخنه به سیستم های اطلاعاتی و امنیتی ایران بوده اند. این همان چیزی است که علی یونسی در تیرماه ۱۴۰۰ به آن اشاره کرد؛ وزیر پیشین اطلاعات ایران گفته بود نفوذ موساد در کشور نگران کننده و به گونه ایست که همه مسئولان باید نگران جان خود باشند.
