به گزارش نقش فردا تایید صلاحیت مسعود پزشکیان یکی از سه نامزد اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری، موجی از واکنشها را به همراه داشته است.
درحالیکه اصولگرایان، تایید صلاحیت پزشکیان را نشانه‌ای از ضرورت وحدت میان ۵ نامزد اصولگرا ارزیابی می کنند، هواداران او امیدوارند پزشکیان مانند دوم خرداد سال ۷۶، موجی ایجاد کند که نتیجه‌اش روی کار آمدن یک دولت اصلاح طلب باشد.
پزشکیان با شعار “برای ایران” وارد عرصه انتخابات شده است و امیدوار است رای بدنه اجتماعی اصلاح طلب و اصولگرایان میانه‌رو را به خود اختصاص دهد.
مسعود پزشکیان کیست؟
مسعود پزشکیان زاده ۷ مهر ۱۳۳۳ است. این پزشک سیاستمدار، از سال ۱۳۸۷ به‌عنوان نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو در دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی فعالیت می‌کند و در دوره‌های هشتم، نهم، دهم و یازدهم نیز نماینده همین حوزه انتخابیه بوده است. پزشکیان در دوره دهم، نایب‌رئیس اول مجلس شورای اسلامی بود. او در دولت دوم سید محمد خاتمی سمت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را برعهده داشت.
پزشکیان تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش مهاباد آذربایجان غربی طی کرد و سپس به مرکز استان رفته و در هنرستان کشاورزی ارومیه، دیپلم صنایع غذایی گرفت. پس از اخذ دیپلم، در سال ۱۳۵۲ جهت انجام خدمت سربازی به شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان منتقل شد و در همین دوره بود که به پزشکی علاقه پیدا کرد و در نتیجه در سال ۱۳۵۴ و پس از اتمام خدمت سربازی، دیپلم دوم خود را در رشته علوم تجربی اخذ کرد و در سال ۱۳۵۵ در رشتهٔ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز پذیرفته شد.
درباره زندگی خصوصی او اطلاعات زیادی در دست نیست، ولی پزشکیان در سال ۱۴۰۰ گفت همسرش ۱۷ سال است که از دنیا رفته و چهار فرزند دارد.
او دورهٔ پزشکی عمومی خود را در سال ۱۳۶۴ به پایان رساند و در سمت مربی فیزیولوژی شروع به تدریس در دانشکدهٔ پزشکی نمود. در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشته جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت نمود و بلافاصله در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز استخدام شد که بعدها رئیس این بیمارستان شد.
نامزد اصلاح‌طلبان حتی در مشارکت ۴۰ تا ۵۰ درصدی، دست‌کم ۱۰ میلیون رای دارد و بدیهی است اگر او قدرت جذب آرای خاکستری و تحریمی را داشته باشد، این آرا به سبد نامزد منتقد، یعنی مسعود پزشکیان ریخته خواهد شد
او تاکنون ۳ بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده است. یک بار در سال ۱۳۹۲ که به انصراف وی انجامید، یک بار دیگر در سال ۱۴۰۰ که ردصلاحیت شد و سومین بار در انتخابات پیش رو که توانسته از فیلتر شورای نگهبان عبور کند.
یک، از پس ۵ برمی‌آید؟
حامیان پزشکیان امیدوارند که او پیروز انتخابات باشد. شاید مانند پیروزی سال ۷۶ که چهره‌ای گمنام مانند سید محمد خاتمی، رقیبی قدرتمند مانند علی اکبر ناطق نوری را از پیش رو برداشت.
دست‌کم ۵ دلیل وجود دارد که نشان می‌دهد این امیدواری چندان کمرنگ نیست.
اول: پزشکیان دو روز پیش از اعلام نهایی نتایج صلاحیتها، از سوی اصلاح‌طلبان به‌عنوان یکی از سه نامزد اصلاح‌طلب حاضر در میدان انتخابات معرفی شد و از سید محمد خاتمی نقل شد که شرط او برای مشارکت در انتخابات، تایید دست‌کم یکی از این ۳ نامزد است. بنابراین با تایید پزشکیان، اصلاح‌طابان و شخص سید محمد خاتمی از او حمایت خواهند کرد و این، شانس مشارکت حامیان اصلاحات و رای به پزشکیان را افزایش خواهد داد. با وجود تحریم احتمالی انتخابات از سوی بخشی از بدنه اصلاح طلب، احتمالا سبد رای تشکیلاتی ۴ تا ۵ میلیونی اصلاح طلبان به پزشکیان اختصاص خواهد یافت.
دوم: در نبود چهره‌های میانه رو مانند علی لاریجانی، بخشی از حامیان جریان اعتدالی به مسعود پزشکیان رای خواهند داد. اعتدالیون در سال ۱۴۰۰ به عبدالناصر همتی رای دادند. اگر همان رای را مبنا قرار دهیم، احتمالا ۲ تا ۳ میلیون رای میانه‌روها نیز به سبد پزشکیان ریخته خواهد شد، هرچند ممکن است بخشی از این رای نیز به مصطفی پورمحمدی یا محمدباقر قالیباف برسد.
سوم: پزشکیان سبد رای مهمی در مناطق آذری زبان دارد. او محبوبیت بالایی در خطه آذربایجان داشته و بسیاری از افراد در این مناطق صرفا به دلایل قومیتی و نه سیاسی، به پزشکیان رای خواهند داد. در نبود کاندیداهای آذری دیگر مانند علی نیکزاد، حالا او می‌تواند به پایگاه رای آذری زبانان تکیه کند که رای بالایی را به سبد او خواهد ریخت.
چهارم: پزشکیان تنها نامزد غیراصولگرای این انتخابات است. پنج نامزد دیگر اگر نتوانند مانند سال ۱۴۰۰ ائتلاف کنند، احتمالا رای یکدیگر را شکسته و محبوب ترین شان باید در دور دوم با پزشکیان رقابت کند. این پراکندگی رای اصولگرایان با فرض مشارکت بالا، می‌تواند پزشکیان را امیدوار به پیروزی کند.
پنجم: و در نهایت اینکه به‌طور سنتی، افکارعمومی در ایران حامی چهره‌های مظلوم است. در سال ۱۳۷۶ یکی از دلایل پیروزی سیدمحمد خاتمی این بود که احساس می شد او در برابر رقبای قدرتمند، مظلوم واقع شده است. حالا پزشکیان “یک نفر” در برابر ۵ چهره اصولگراست. او جز نمایندگی مجلس سمتی ندارد اما رقبایش رئیس مجلس، معاون رئیس جمهور یا رئیس مجلس هستند. اگر احساس عمومی در کمپین‌های تبلیغاتی این باشد که پزشکیان “تنها و مظلوم” است، به طور احساسی او می‌تواند رای بیشتری کسب کند.
همه اینها نشان می‌دهد که نامزد اصلاح‌طلبان حتی در مشارکت ۴۰ تا ۵۰ درصدی، دست‌کم ۱۰ میلیون رای دارد و بدیهی است اگر او قدرت جذب آرای خاکستری و تحریمی را داشته باشد، این آرا به سبد نامزد منتقد، یعنی مسعود پزشکیان ریخته خواهد شد و این امر نگرانی اصولگرایانی را به همراه خواهد داشت که هنوز زخم‌های نقد درون جناحی در انتخابات مجلس را بر چهره خود دارند و به رقبای جدی یکدیگر تبدیل شده اند.
