به گزارش نقش فردا
علیرضا حاج میرزابابا 
هر ساله در 25 اردیبهشت، ایرانیان و دوستداران فرهنگ و ادب فارسی در سراسر جهان، روز فردوسی را گرامی می‌دارند. این روز به افتخار حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ حماسه‌سرای ایرانی که با شاهکار جاودانه‌اش، شاهنامه، نقش بسزایی در حفظ و ترویج زبان فارسی و فرهنگ ایرانی ایفا کرده است، نامگذاری شده است.
فردوسی کیست؟
فردوسی، متولد 329 هجری شمسی در طوس (مشهد کنونی)، یکی از بزرگترین شاعران و حماسه‌سرایان جهان است. شاهنامه، اثر ماندگار او، با بیش از 60 هزار بیت، داستان‌ها و افسانه‌های ملی ایران را به نظم درآورده و تاریخ، اساطیر و فرهنگ ایرانی را زنده نگه داشته است.
اهمیت شاهنامه فردوسی
شاهنامه نه تنها یک اثر ادبی بزرگ است، بلکه یکی از مهم‌ترین منابع تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود. فردوسی با نگارش این کتاب، نه تنها داستان‌های حماسی و افسانه‌ای ایران را زنده کرد، بلکه به حفظ و تقویت زبان فارسی در برابر نفوذ زبان‌ها و فرهنگ‌های خارجی نیز کمک شایانی کرد. او با هنرمندی و دقت، اساطیر و تاریخ ایران را به نظم کشید و ارزش‌های ملی و فرهنگی ایران را به نسل‌های آینده منتقل کرد.
گرامیداشت روز فردوسی
در روز فردوسی، مراسم‌های مختلفی در سراسر ایران برگزار می‌شود. دانشگاه‌ها و موسسات فرهنگی برنامه‌های ویژه‌ای برای معرفی و ترویج آثار و اندیشه‌های فردوسی تدارک می‌بینند. این روز فرصتی است برای یادآوری اهمیت حفظ و گسترش زبان و فرهنگ فارسی و ارج نهادن به کسانی که با تلاش و کوشش خود، این میراث ارزشمند را زنده نگه داشته‌اند.
فردوسی و فرهنگ ایرانی
فردوسی نه تنها یک شاعر، بلکه یک معلم بزرگ و نگهبان فرهنگ و تاریخ ایران است. او با شاهنامه، درس‌های بزرگی از شجاعت، عدالت، عشق به وطن و انسانیت به ما می‌آموزد. شاهنامه نه تنها کتابی برای خواندن، بلکه مرجعی برای اندیشه و عمل است.
جمع‌بندی
25 اردیبهشت، روز فردوسی، روزی است برای یادآوری اهمیت حفظ و ترویج زبان و فرهنگ فارسی و ارج نهادن به حکیم ابوالقاسم فردوسی که با شاهنامه‌اش، نقش بسزایی در این زمینه ایفا کرده است. در این روز، با مرور بر آثار و اندیشه‌های فردوسی، به یاد می‌آوریم که فرهنگ و تاریخ ایران چقدر غنی و ارزشمند است و چقدر مهم است که آن را زنده نگه داریم و به نسل‌های آینده منتقل کنیم.
