به گزارش نقش فردا؛ پرستاران شیراز اعتصابی صنفی، خودجوش و مستقل از نهاد‌هایی مانند خانه پرستار را شکل داده‌اند. این اعتصاب در اعتراض به میزان و نحوه پرداخت حقوق‌ها، مقدار اندک مبلغ اضافه کاری، اجباری کردن ۱۲۰ ساعت اضافه‌کاری و دیرکرد شدید در پرداخت حقوق و مزایا صورت گرفته است. پس از گذشت چند روز از اعتصاب، کماکان دانشگاه علوم پزشکی پاسخ مشخصی به آن‌ها نداده است. نمایندگان معترضان خانه پرستار را قبول ندارند و با حرکتی خودجوش و بدون عقبه تشکیلاتی مواجه هستیم.
هادی یزدانی، پزشک و فعال سیاسی، معتقد است که علت اعتصاب پرستاران شیراز، پیگیری مطالبات صنفی و حقوقی بوده است؛ او در اینباره می‌گوید: «در بخش بهداشت و درمان اتفاقی در حال وقوع است و حاکمیت فشار عظیمی به نیروی انسانی متخصص می‌آورد که خدمات این‌ها را با ارزان‌ترین قیمت استفاده کند. این جمعیت شامل به‌ورز، پزشک، پرستار، پزشک بخش درمان و…می‌شود. تقلبی که حکومت می‌کند و به مردم شعار بهداشت و درمان رایگان می‌دهد، با نازل کردن هزینه نیروی متخصص است. این باج برای ناکارآمدی حاکمیت به جامعه استفاده می‌شود. در پی این فشار، اقشار مختلف شاغل در سلسله مجموعه وزارت بهداشت، مطالباتی دارند که عمدتاً هم از جنس مطالبات صنفی است. مطالبه پرستاران شیراز مربوط به اضافه‌کاری‌های اجباری است. اضافه کاری سال گذشته ساعاتی ۱۴ هزار تومان بود و امسال ۱۹ تا ۲۰ هزار تومان است. افراد اختیاری در نرفتن این اضافه کاری ندارند و حتماً باید شرکت کنند. این قیمت برای اضافه‌کاری پرستاران خیلی خیلی خیلی نازل است. دلیل این اتفاق کمبود نیرو است و دانشگاه علوم پزشکی شیراز از نیرو‌های موجود بیشتر استفاده و سوءاستفاده می‌کند. »
یزدانی معتقد است که عقب افتادن پرداخت حقوق پرستاران هم بخشی از اعتراض آن هاست که از سوی دانشگاه علوم پزشکی بی پاسخ مانده است؛ او می‌گوید: «همین مطالبات در تعرفه‌ها و اضافه کاری و…با تأخیر‌های خیلی عجیب در حد ۹ ماه تا یک سال پرداخت می‌شود. این پول زمانی به دست پرستار می‌رسد که ارزش‌اش را از دست داده و تورم سالیانه به آن خورده است. بحث‌های منزلتی هم در مطالبات پرستاران وجود دارد. پرستاران می‌گویند بار‌ها مطالبات را مطرح کردیم اما هیچکس در دانشگاه علوم پزشکی شیراز با ما حرف نزده است. پرستاران مکتوب و شفاهی اعتراضشان را بیان کرده‌اند اما جوابی نگرفته‌اند.»
یزدانی معتقد است که اعتصاب پرستاران شیراز خودجوش بوده و طبق شنیده‌ها ۸۰ درصد بیمارستان‌های این شهر دچار مشکل شده‌اند؛ او می‌گوید: «این فعالیت کاملاً خودجوش است و با خانه پرستار همکاری نداشته‌اند. این اعتصاب باعث شده ۸۰ درصد از بیمارستان‌های شهر شیراز کار‌های ضروری‌شان را نتوانند انجام دهند و دانشگاه علوم پزشکی دست به دامن سرپرستاران و نیرو‌های بازنشسته و دانشجو‌ها شده است تا کار زمین نماند. اینگونه به جای اینکه حرف پرستاران را بشنوند، به مقابله مشغول شده‌اند. علوم پزشکی نمی‌تواند قوانینی را که خودش نوشته در مرحله اجرا، نادیده بگیرد.»
یزدانی درباره مهاجرت پرستاران می‌گوید: «کارد که به استخوان می‌رسد، پرستاران نگاه می‌کنند که به هر کشور دیگری بروند، درآمد خیلی بهتری خواهند داشت. بعد از کرونا کشور‌های خوب پذیرای کادر درمان هستند. در مقابل پرستار باید با ساعتی ۲۰هزار تومان اضافه کاری کند و حقوق‌اش را ۹ ماه بعد بگیرد و پرداختی‌اش نهایتاً ۱۵میلیون تومان می‌شود بخشی از این مسائل درمانی برعهده پرستارهاست. یکی از موتور‌های محرک درمان کشور، همین پرستار‌ها هستند.»
اعتراض پرستاران شیرازی صرفاً متعلق به این شهر و استان فارس نیست، در دیگر نقاط کشور هم اعتراض به مقدار اندک هزینه اضافه کار، بهره‌کشی از نیروی کار و تعویق شدید در پرداخت حقوق جریان دارد اما در شیراز شکل اعتراضی به خود گرفته است. این اتفاق در حالیست که عموم کشور‌های جهان وضعیت بسیار بهتری برای پرستاران ایجاد کرده‌اند.
منبع: رویداد24
